Orzeczenia

Wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 14 stycznia 2003 r., I ACa 1137/02

  • Postać producenta identyfikują 3 cechy – osoba ta: ponosi ciężar finansowy kosztów wytworzenia filmu i ryzyko jego eksploatacji; organizuje techniczne i rzeczowe przesłanki produkcji filmu; zawiera we własnym imieniu i na własny rachunek umowę o stworzenie utworu audiowizualnego.
  • Dla ustalenia uprawnienia producenta do eksploatacji (spornego) filmu, nie wystarczy powołanie się na domniemanie wynikające z art. 70 ust. 1 ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych. Przepis ten winien być stosowany wobec producenta utworu audiowizualnego, który zawarł umowę o stworzenie utworu albo o umowę o wykorzystanie już istniejącego utworu, przy czym w umowach tych nie określono praw majątkowych producenta do eksploatacji tych utworów w ramach utworu audiowizualnego jako całości.
  • Brak zastosowania art. 70 ust. 1 praw autorskich i praw pokrewnych ma miejsce w sytuacji umowy o stworzenie utworu audiowizualnego, która reguluje majątkowe uprawnienia producenta do eksploatacji tego utworu. W takiej sytuacji jedynie umowa stron jest podstawą i wyznacza zakres nabycia praw majątkowych do eksploatacji w ramach utworu audiowizualnego jako całości, w odniesieniu do wkładów dających się wyodrębnić z tego utworu (np. scenariusz), jak również wkładów, które nie dają się z niego wyodrębnić (np. reżyseria).

 

Opracowanie: LSW Leśnodorski Ślusarek i Wspólnicy

# #

Wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 26 kwietnia 2007 r., I ACa 1187/06

  • Wysokość wynagrodzeń dochodzonych w zakresie zbiorowego zarządzania przez organizacje zbiorowego zarządzania powinna w swej wysokości uwzględniać wysokość wpływów osiąganych z korzystania z utworów i artystycznych wykonań, jak również zakres korzystania z tych utworów i wykonań artystycznych, zgodnie z treścią przepisu art. 110 praw autorskich i praw pokrewnych.
  • Na oglądalność programów (w tym wzrost wysokości wpływów np. z reklam) wpływa powszechny dostęp do danej stacji, jak również osobiste preferencje widzów, czy rodzaj i jakość oferty programowej.
  • Na członkach organizacji zbiorowego zarządzania i podmiotach przez nią reprezentowanych spoczywa obowiązek równego traktowania.

 

Opracowanie: LSW Leśnodorski Ślusarek i Wspólnicy

#

Wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 16 kwietnia 2013 r., I ACa 1216/12

 

  • Przez utwór inspirowany należy rozumieć zaczerpnięcie wątku cudzego utworu, a zgoda autora dzieła inspirującego jest zbędna. Przykładem utworu inspirowanego jest przekształcenie elementów cudzego scenariusza dla powstania nowego, samodzielnego i oryginalnego utworu, który stanowić będzie utwór inspirowany.
  • Imię własne fikcyjnego bohatera obejmuje się ochroną, jako część utworu, jeżeli wykazuje ono cechy indywidualne.
  • Nie są twórcze i nie podlegają ochronie nazwy, które są używane popularnie w przestrzeni publicznej.
  • „Nazwa „Kobieta Pracująca” nie jest nazwą oryginalną, czyli nazwą o wysokim ładunku intelektualnym lub emocjonalnym oraz wyobrażeniowym (indywidualizującym postać). Krótka jednostka słowna, aby uzyskać ochronę na podstawie przepisów prawa autorskiego, musi posiadać autonomiczną wartość twórczą, autonomiczne cechy utworu, określone w prawie autorskim i zdolność do samodzielnej egzystencji na różnych polach eksploatacji. Sama idea, pomysł, polegający na połączeniu określonego słowa ze sposobem jego wykorzystania w ściśle określonym celu, nie podlega takiej ochronie”.
  • Naruszenie prawa autorskiego może mieć miejsce tylko wtedy, gdy zostałyby przejęte w innym utworze elementy indywidualizujące postać fikcyjną, a nie tylko sam szeroki i abstrakcyjny kontur czy szkic bohatera.

 

Opracowanie: LSW Leśnodorski Ślusarek i Wspólnicy

 

# # #

Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 20 maja 2004 r., II CK 330/03

  • Wizerunek to składowa cech fizycznych, które pozwalają na identyfikację wśród innych ludzi oraz dodatkowych elementów związanych z wykonywanym zawodem (tj. charakteryzacja, ubiór, sposób poruszania się i kontaktowania z otoczeniem).
  • Art. 81 ust. 1 praw autorskich stanowiący prawo do ochrony wizerunku, nie stanowi przeszkody dla jego rozpowszechnienia w drodze umowy. Przy tym nie wymaga się udowodnienia działanie producenta w wyborze najbardziej skutecznych form dotarcia z przekazem reklamowym i promocyjnym do szerokiego kręgu adresatów.
  • Wyrażenie zgody w umowie z producentem bez ograniczeń czasowych i ograniczenia środków służących do przekazu reklamy i promocji, na wykorzystanie swojego wizerunku dla celu promocji i reklamy filmu, powoduje, iż producent przenosząc posiadane prawo do wykorzystania wizerunku osoby, z którą zawarł tą umowę – nie narusza tej umowy, ani przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

 

 

Opracowanie: LSW Leśnodorski Ślusarek i Wspólnicy

# # #

Wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 29 lipca 2014 r., III APa 10/13

  • Zatrudniony operator obrazu, może działać na podstawie różnych umów, zarówno na podstawie umowy o pracę, jak i jako realizacja zobowiązania cywilnoprawnego.
  • Wykonywanie pracy pod kierownictwem pracodawcy jest jedną z najistotniejszych cech stosunku pracy; brak natomiast podporządkowania o charakterze pracowniczym przesądza o braku podstaw do przyjęcia, że mamy do czynienia z umową o pracę.
  • Przedmiotem umowy o dzieło może być osiągnięcie rezultatu w postaci materiału filmowego, czy zdjęciowego, chronionego prawem autorskim.

Opracowanie: LSW Leśnodorski Ślusarek i Wspólnicy

# #

Wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 26 listopada 2014 r., VI ACa 212/14

  • Twórczością jest dobór, układ lub uporządkowanie składników utworu tj. poszczególnych ujęć, czy nawet dobór podkładu muzycznego.
  • Ochrona naruszeń dóbr osobistych ma na celu usunięcie skutków naruszeń i kompensata doznanej krzywdy bez elementów represji podmiotu, który jest odpowiedzialny za naruszenie dóbr osobistych.
  • Sformułowanie „stosowne wynagrodzenie” to wynagrodzenie, jakie mógłby otrzymać podmiot prawa autorskiego, w przypadku zawarcia z nim umowy o korzystanie z utworu w zakresie dozwolonego naruszenia.

 

Opracowanie: LSW Leśnodorski Ślusarek i Wspólnicy

# #

Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 6 grudnia 2013 r., I CSK 109/13

  • Zwrot „rzetelne wykorzystanie utworu” powinien być rozumiany szeroko, a wobec braku jego definicji legalnej uznaje za wskazane sięgnięcie do kryteriów określonych w art. 49 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Przepis ten ma charakter klauzuli generalnej, zastępującej dyspozycje stron umowy i zezwalającej na odtworzenie zakresu uprawnień korzystającego z utworu. Zgodnie z tym uregulowaniem, sposób korzystania z utworu powinien być zgodny z charakterem i przeznaczeniem utworu oraz przyjętymi zwyczajami.

 

Opracowanie: LSW Leśnodorski Ślusarek i Wspólnicy

# # #

Wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 29 marca 2001 r., I ACa 1307/00

  • Jeżeli istnieje prawo do adaptacji utworu, przełożonego przez powoda, to powodowi – jako tłumaczowi – służy roszczenie do domagania się zachowania integralności utworu ale jedynie wtedy, gdy wykaże, że adaptacja przekracza dozwolone normy, narusza treść i formę utworu, jest nierzetelnym wykorzystaniem utworu.
  • Ponieważ adaptacja jest działalnością twórczą, prowadzącą do powstania odrębnego dzieła, nie jest możliwe wkraczanie w swobodę twórczą adaptatora w sposób tak kategoryczny i wyznający jedynie zasadę nienaruszalności dzieła pierwotnego i jego tłumaczenia. Widz, oglądając adaptację, ma świadomość, że nie jest to dzieło przedstawione w swojej pierwotnej formie.

 

Opracowanie: LSW Leśnodorski Ślusarek i Wspólnicy

# # #